Vióuleto-de-roucas
Viola rupestris
Violaceae
Autre noum : Vióuleto-fèro.
Nom en français : Violette des rochers.
Descripcioun :La vióuleto-de-roucas fai partido dóu group de vióuleto sènso fuio basalo e que fai d'entre-nous amé d'estipulo primo e franjado. Èi souvènt cuberto de péu courtet e noumbrous sus li fueio e li pecou (fotò). Lis estipulo, en lanço, soun bourdado de làrgi franjo.
Usanço :Li flour de vióuleto soun manjadisso, li meiouro soun li mai perfumado, coume Viola odora o Viola suavis. Soun richo en vitamino C e A.
Port : Erbo
Taio : 5 à 15 cm
Fueio : Basalo
Tipe bioulougico : Emicriptoufite
Cicle bioulougico : Planto renadivo
Gènre : Viola
Famiho : Violaceae
Ordre : Malpighiales
Coulour de la flour :
Vióuleto
Petalo : irreguliero
Ø (o loungour) flour : 1 à 1.5 cm
Flourido : Printèms
- Estiéu
Sòu : Ca (Si)
Autour basso e auto : 1000 à 2200 m
Aparado : Noun
Mars à juliet
Liò : Tepiero roucaiouso
- Esboudèu
- Pinèdo
Estànci : Subremediterran à Aupen
Couroulougi : Éurasiatico
Ref. sc. : Viola rupestris F.W.Schmidt, 1791
Ourtigo-de-palun
Stachys palustris
Lamiaceae Labiaceae
Autre noum : Ourtigo-morto.
Noms en français : Épiaire des marais, Ortie bourbière.
Descripcioun :L'ourtigo-de-palun es uno grando betounico (gènre Stachys) que trachis dins li relarg umide coume li palun. Si fueio (que pougnon pas : ourtigo-morto) an quàsi ges de pecou e soun aperaqui 2 cop e mejo pu long que larjo.
Usanço :Li rizoumo de l'ourtigo-de-palun, que sèrvon pèr la multiplicacioun de la planto, soun goustous. Li brout e li fueio soun manjadis peréu.
Port : Erbo
Taio : 40 à 120 cm
Fueio : óupousado
Tipe bioulougico : Emicriptoufite
Cicle bioulougico : Planto renadivo
Gènre : Stachys
Famiho : Lamiaceae
Famiho classico : Labiaceae
Ordre : Lamiales
Coulour de la flour :
Roso
Petalo : irreguliero
Ø (o loungour) flour : 12 à 15 cm
Flourido : Printèms
- Estiéu
Sòu : Ca
Autour basso e auto :
Pancaro entresigna
Aparado : Noun
Liò : Palun
- Roubino
Estànci : Mesoumediterran à Mountagnard
Couroulougi : Bourealo
Ref. sc. : Stachys palustris L., 1753